Daantje is nu 13 weken oud. Hij groeit als kool. Daantje is echt een reuzenjong aan het worden. Hij tjilpt niet meer maar toetert. Vooral als haan Nicolaj hem wegjaagt. Ik had hem beter Toetertje kunnen noemen …
Daantje is niet langer meer de laagste in de pikorde. Er is een nieuwe bewoner bij gekomen: kip Nicolien. Vorige week stond opeens Nico, een oude kennis, voor mijn deur met een plastic AH-boodschappentas in zijn handen. Toen ik daar in keek, zag ik op de bodem van de tas een bruinoranje middelgrote krielkip zitten. “Of ik de kip wilde opvangen” “Ze zat zomaar midden op een Amsterdams pleintje en de staart was er al afgebeten. Ik kon haar daar toch niet laten zitten totdat ze dood gebeten zou worden door een hond …” aldus Nico. Nee, natuurlijk kon hij dat niet. Ik haalde het bruinoranje staartloze kipje, dat nogal apathisch in de tas zat, eruit, bedankte Nico voor het vangen van de kip en plaatste haar in een rennetje, zodat ze veilig eerst een poosje kon wennen aan de andere kippen. En ik noem haar Nicolien, naar Nico die haar toch min of meer gered heeft. Daantje was erg nieuwsgierig naar Nicolien en stond lang voor de ren naar haar te kijken.
Nicolien stond nergens als vermist aangemeld. Ook niet bij stichting Amevedi. En waar zij gevonden is hangen ook geen briefjes van Kip vermist. Ze mag daarom bij ons blijven wonen. Een paar dagen geleden mocht ze voor het eerst vrij in de tuin bij de andere kippen. Dat ging gelukkig vrij snel goed zonder al te veel gekibbel. Nicolien is een lief zachtaardig kipje, dat slim genoeg is om haar plaats te kennen. Ze gaat dus keurig alle kippen inclusief Daantje uit de weg.
Zondag kwam Jacqueline uit Twijzelerheide op bezoek. Jacqueline is de Friese opvang van Red een Legkip. Kippen die we net hebben gered van de slacht kunnen in haar opvang bijkomen van alle ellende die ze hebben meegemaakt om daarna herplaatst te worden bij mensen die hen een goed leven willen geven in hun tuin. Jacqueline was zeer gecharmeerd van Daantje. Ze leek wel verliefd. Hele gesprekken hield ze met hem, terwijl hij gezellig bij op haar schoot zat. Ze fluisterde hem veel lieve woordjes in zijn oor en dat hij maar vooral heel veel en hard moest gaan kukelen bij mij in de tuin……dan was hij heel erg welkom bij haar! Daantje vond al die aandacht best fijn, maar trok zich gelukkig van al die kletspraat wijselijk niets aan.