Eindelijk los

Het kaalste kipje dat we Saartje noemen omdat haar kammetje als een dienstmeidenmutsje over haar snaveltje ligt, komt steeds naast me op de grond zitten naast me op de grond zitten...

Marcel & Edith

In het programma ‘de Hokjesman’ werd een bezoek gebracht aan de stichting: ‘Red een Legkip’ en werd door ene Sandra uitgelegd wat haar stichting doet. Al ruim 20 jaar hebben wij Groninger meeuwtjes als huisdier op ons erf lopen die gemiddeld 13 jaar oud worden en als er eentje dood is gegaan vervangen worden door nieuwe maar bij het horen van het verhaal van Sandra en het zien van de beelden van de kipjes die gered waren besloten we meteen een aantal kippen op te nemen.

Op een donkere avond reden we naar het aangegeven adres in Friesland waar twee aardige mensen ons opvingen en Jacqueline behendig de kipjes voor ons ving. In doodse stilte werden de kipjes, in de bench achter in onze bus, naar huis gebracht om daar door ons in het afgescheiden deel van het kippenhuis te worden gezet. De volgende morgen vroeg op om te kijken hoe het met ze was en tot onze verbazing lag er een eitje in het leghokje!

Na enkele dagen acclimatiseren in hun eigen stukje en de ren, hebben we onze haan Harm bij hen gezet. Harm is niet zo groot en een correcte man die goed voor zijn vrouwen zorgt maar hij leek wat overdonderd door zoveel vrouw in een keer. De dag daarna hebben we de andere hennen toegevoegd. Harm en zijn vrouwen zijn gewend altijd los te lopen dus werden ze wat ongeduldig dat ze er nog niet uit mochten en dat leken ze af te reageren op de nieuwe hennetjes, dus hebben we vandaag allemaal los gelaten.

Onze kippen renden meteen weg plus Winni…(afkorting voor winitoe omdat ze twee veren recht op haar achterlijfje heeft en erg kordaat is) . Omdat ze meteen afsloeg richting de moestuin, die aan de andere kant van de boerderij ligt ben ik haar voorzichtig gevolgd. Ze is helemaal om het hele erf heen gelopen om zich daarna weer bij haar zuster te voegen. Het kaalste kipje dat we Saartje noemen omdat haar kammetje als een dienstmeidenmutsje over haar snaveltje ligt, komt steeds naast me op de grond zitten naast me op de grond zitten om, denk ik, bescherming te zoeken tegen de hennen die op haar willen pikken.

Vandaag is het prachtig, zonnig en windstil weer en alle kippen scharrelen. Onze nieuwkomers zijn erg actief, ondernemend en nieuwsgierig en blijven, met ruime afstand, toch een beetje bij elkaar. Ze zijn nog wat kaal maar ogen erg tevreden. Ze scharrelende dat het een lieve lust is en twee van hen zitten al op de stok, daarbij hebben we al 5 eitjes gekregen! Naar ons gevoel hebben we het moeilijkste deel gehad en we hopen dat ze langzamerhand zullen invoegen in de andere groep en nog jarenlang een fijn leven bij ons zullen hebben.